Tijdens mijn zwangerschap was het niet duidelijk of de vader bij de bevalling kon zijn. Aangezien mijn familie ver weg woont, wilde ik graag een doula bij de bevalling hebben. Na wat speurwerk op internet kwam ik op de site van Marlies terecht. Haar zienswijze sprak mij aan en tijdens onze eerste afspraak wist ik zeker dat Marlies mij gedurende de zwangerschap en tijdens de bevalling zou kunnen helpen.
Wat ik heel fijn aan de begeleiding van Marlies vond, is dat je veel informatie over alle processen tijdens een zwangerschap en bevalling krijgt. Het is niet het standaard verhaaltje dat je van een verloskundige of tijdens zwangerschapscursussen hoort.. De informatie die Marlies geeft, gaat veel meer de diepte in en je hoort ook dingen die je niet in de reguliere zwangerschapsboeken vindt. Hierdoor had ik echt het gevoel dat ik goed wist wat er tijdens een bevalling gebeurt.
Tijdens de zwangerschap had Marlies al sterk het gevoel dat ik eerder dan de uitgerekende datum zou bevallen. Dit bleek ook zo te zijn. Zes weken voor de datum heb ik een nachtje in het ziekenhuis mogen doorbrengen, omdat ik toen al ontsluiting had. Ook toen was het heel fijn om met Marlies te kunnen contacten. In het ziekenhuis werd vaak informatie redelijk oppervlakkig en snel gebracht, maar via Marlies wist ik meer informatie te ontfutselen over mijn status. Dat gaf een zekere rust. Uiteindelijk bleek dit ziekenhuisbezoekje vals alarm. Wel moest ik rustig aan blijven doen, maar dat was niet altijd makkelijk met een verhuizing die een paar dagen later zou beginnen.
Twee weken en vijf dagen later zat ik ’s avonds wat rompertjes te vouwen en babykleertjes te strijken, toen om 22.30 uur mijn vliezen braken. Ook toen bleef ik heel kalm en ik voelde dat de baby al snel zou komen. Door de verloskundige werd ik naar het ziekenhuis gebracht en Marlies kwam er niet veel later aanzetten. Om 23.30u begonnen de weeën gelijk heel heftig en ik kwam in een weeënstorm terecht die tot 03.00u duurde. Aangezien ik rugweeën had, was de pijn moeilijk op te vangen en ik heb de hele kraamsuite gezien qua houdingen om de weeën op te vangen. Marlies was er de hele tijd bij en ze bleef heel rustig. Ik was behoorlijk in mijzelf gekeerd en heb de bevalling daardoor (in combinatie met de pijn in korte tijd) in een bepaalde roes ervaren. Nu, negen weken later, kan ik nog steeds niet helemaal bevatten wat er tijdens een bevalling allemaal gebeurt met je lichaam. Op een gegeven moment trok ik de pijn niet meer en wilde ik graag medicatie hebben. Van te voren had ik heel duidelijk tegen Marlies gezegd dat ik absoluut niets wilde hebben tijdens de bevalling. Mede door de snelheid van de bevalling kon ik geen medicatie meer krijgen, maar ondanks dat heeft Marlies mij door de pijn heen weten te praten, waardoor ik het toch vol kon houden.
Na een uurtje persen en een knip is mijn zoon Evan geboren. Marlies heeft van de bevalling foto’s gemaakt en dat met een mooi verhaal erbij samengebundeld in een boekje, zodat ik altijd een tastbare herinnering aan de bevalling heb.
Lieve Marlies, heel erg bedankt voor de ondersteuning!